Lieve Syl,

 

Waar moet ik mee beginnen om wat op papier te zetten?

Ik zit hier nu achter de computer en eerlijk gezegd de tranen rollen over mijn wangen, maar ik zal mijn best doen.

 

Er zijn namelijk zoveel leuke en goede dingen die we met jou hebben mogen beleven en volgens mij komen ze ook elke keer op het zelfde neer.

Jij was de oudste en jij was een voorbeeld voor ons allemaal en voor ieder met wie je ook te maken hebt gehad. We hebben altijd een leuke tijd met jou gehad. En nog steeds, al is het wel wat minder vaak, omdat we tegenwoordig ons eigen uitgebreide gezin hebben.

 

Ik herinner mij nog goed dat jij ergens in het land een scooter wilde kopen. En omdat jij zo graag scooter wilde gaan rijden vertrokken we ‘s morgens vroeg op de brommer naar Goes toe. Om vandaar te beginnen met liften.

Ja, inderdaad liften, want geld voor de trein was weggegooid geld.

 

We begonnen in Kloetinge op de oude rijksweg en hadden snel geluk, want de eerste beste lift bracht ons al tot achter Breda. En na een poosje te hebben gelopen kregen we een tweede lift tot en met Utrecht.

 

En net voor Utrecht zijn we toen uitgestapt, want we moesten in Vreeswijk wezen. Daar had je nog bekende mensen wonen die ons naar het adres brachten waar jij die scooter ging kopen. Maar wat toen? Ik had geen rijbewijs en jij moest er nog aan beginnen.

 

Toen had jij het zo geregeld dat die mensen waarvan we die scooter kochten het zouden versturen met de bode, want zo ging dat vroeger. En dat jij die scooter dan later in Goes kon ophalen. Het was een super mooie dag kan ik mij herinneren.

 

Die bekenden uit Vreeswijk waren volgens mij de familie Antonijs.

En nadat we de scooter hadden gekocht, zijn we weer terug naar Vreeswijk gegaan, want we moesten er natuurlijk ook nog blijven eten voordat we weer terug gingen liften naar huis.

 

In de tijd dat jij nog studeerde in Utrecht en Breda werd je altijd weggebracht door ons allemaal. En dan was het soms vechten wie jouw tas of koffer mocht dragen. En als je weer thuis kwam zei onze moeder altijd “Wie gaat Syl van de bus halen?” en dan gingen we weer met z’n allen.

En dan had jij altijd wel voor de een of ander een kadootje meegenomen.

 

Liefs, Erick