"Syyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyl", dat was wat ik riep als ik weer werd lastig gevallen door broer of zus.

 

Herinneringen die boven komen zijn er best veel. Wat me heel erg bij is gebleven zijn de uitstapjes met de scooter naar de training van de handbal in Middelburg en de tussenstop die we maakten bij het strand, de geluiden die je maakte om konijnen te lokken die er heel veel waren en ik maar denken dat dat de lokroep was om konijnen te roepen.

 

De spelletjes die we in bed deden als er onweer was.

"Ik ben het manneke van Paskouw,

eens in de week kom ik bij jou,

zwart en wit verkoop ik niet,

ja en nee versta ik niet,

wat wilt u van mij hebben?"

 

Ik, die altijd honden mee naar huis nam en jij je best doen om Pa om te praten zodat ik het mocht houden. Dat ik een klap op school had gekregen van meester Verhaar en jij naar de school bent gegaan en tegen hem had gezegd dat hij dat nooit meer moest doen.

 

Dat je een vlieger en stelten voor mij maakte zodat ik ook mee kon doen met de kinderen in de straat. De reizen met de trein en niets tegen die meneer of mevrouw zeggen dat ze een grote neus had of scheel keek.

 

De tripjes in de bus van de melkboer naar de Efteling en naar het zwembad complex Bosbadhoeve. Maar vooral dat je er was als ik je nodig had.

 

Lieve Syl ik hoop dat je nog een lang en gezond leven mag hebben.

 

Je Jongste Broertje.

​