‘Mijn herinnering aan u, tante Syl, is samen op vakantie gaan naar Indonesië. Met een hele groep gingen we in 1990 naar het land waar onze familie had gewoond.

 

Wij gingen tussendoor nog naar Nieuw Guinea: mijn vader had daar gewoond en u kon daar ook een oude schoolvriendin opzoeken.

Gedurende de reis konden wij u al van verre herkennen door uw ietwat versleten fluwelen pet.

 

Oom Piet had zo'n afkeer van die pet, dat hij mij en Ferry een gulden bood als we de pet in Nieuw Guinea zouden achterlaten. Maar ja, familie blijft familie: we hadden u toch maar verteld wat het plan was (nadat we de pet gedurende een paar dagen hadden verstopt!).

U gaf ons toen meteen vijf gulden als we u de pet zouden teruggeven.

 

Uiteindelijk heeft u de hele vakantie uw pet gedragen.

En versleten of niet, u vond het een heerlijke pet en daar ging het uiteindelijk om.

 

Lieve tante Syl, ik wens u nog heel veel geluk, gezelligheid, plezier en een goede gezondheid toe!!!'

 

Liefs, Evie