Lieve Syl,

 

Ik zou een boek kunnen schrijven over onze relatie met als titel "Syl de Onverzettelijke ".

Jij hebt veel voor mij betekend en bent heel bepalend geweest voor degene die ik uiteindelijk ben geworden. In mijn jonge jaren botsten wij geregeld met elkaar en hadden wij een haat-liefde relatie, die zich later meer en meer openbaarde in één van liefde en respect.

Mijn kijk op jou veranderde van verwondering in bewondering.

Wat jij hebt gedaan voor mij en jouw broertjes en zusjes is heel bijzonder en lovenswaardig.

 

Ik weet nog goed, dat wij met jou rode Vespa door Walcheren toerden en bij Westkapelle een ijsje aten op de dijk. We gingen samen naar Breda, om te kijken voor jouw bruidsjurk.

 

Ook deden wij vaak zaterdags de wekelijkse boodschappen voor ons gezin en gingen daarna een sorbet halen bij lunchroom Luteijn, die we dan niet hoefden te betalen omdat Ina er werkzaam was.

 

Toen ik nog in Middelburg werkte bij de melkinkoopvereniging, was ik woensdagmiddags altijd vrij en dan ging ik naar jou in 's-Heerenhoek.

 

Ook mij heb je toen de beginselen van het cryptogrammen bijgebracht en daar ben ik tot op de dag van vandaag zeer aan verknocht.

 

Als ik griep had dan mocht ik altijd beneden op de bank liggen met een deken over me heen en maakte je een grog voor mij klaar.

 

Je hielp me ook altijd met mijn huiswerk vooral met wiskunde en als ik dan een probleem had met meetkunde dan zei jij: "Heb je de stelling van Pythagoras al geleerd, want a-kwadraat + b-kwadraat = c-kwadraat."

 

Toen ik analist wilde worden, heb jij er voor gezorgd dat ik naar die opleiding kon. Mijn cijfers voor wis- en natuurkunde waren dusdanig dat ik er werd toegelaten. Dat het niet geworden is wat het had moeten zijn is geheel toe te schrijven aan het feit, dat ik moest werken om de studie te bekostigen. Het zware werk bij de fruitveiling, sjouwen met kisten appels en peren van 30 kilo, maakte dat ik 's avonds niet de puf had om te leren. Trouwens het vak scheikunde viel me ook wel wat zwaar en hiervoor kon ik helaas geen beroep doen op jouw kennis en hulp.

 

Nou Syl, genoeg stof om een boek over te schrijven nietwaar en al wat nog opgeslagen ligt in mijn grijze cellen. Ik wil jou langs deze weg bijzonder bedanken voor alles wat jij voor mij gedaan hebt. Ik ben me er van bewust, dat ik het je niet altijd makkelijk heb gemaakt. Het spijt dan ook, weet dat dit niet bewust gebeurde integendeel zelfs.

 

Veel liefs en kusjes van je broertje Nico

​